lunes, 4 de abril de 2011

Tu te has ido,
Y has olvidado,
Todos los momentos,
Que juntos pasamos.

Como si las paredes
calleran a mi alrededor.
Subiendo las escaleras,
empece a notar un temblor.


Y no estaban tus manos,
para sujetarme.
Y no estaban tus brazos,
Para ayudarme.

Ahora me arrodillo,
buscando una salida,
Y yo sola camino,
Por mi nueva vida.


No encuentro los recuerdos,
Que habiamos guardado,
pues todos los momentos,
empiezo a olvidarlos.

Y no llegue a decirte
lo mucho que te quiero,
y no puedo pedirte,
que vuelvas para verlo.


El final del cuento,
termina con mi libertad,
Que se la llevo el tiempo,
convirtiendola en libertad.

1 comentario:

  1. Moi bo de novo Maríía!
    Unha na primeira, dúas na segunda, unha na quinta, unha na sexta e unha na séptima...creo que non se me escapou ningunha..Adiviñas o que?
    En realidade non está nada mal.

    ResponderEliminar

Datos personales